Met een harde klap sla ik mijn laptop dicht. Godverdomme. Dit is nu al de derde keer dat ze een verhaal van mij heeft gestolen. Ik ken haar, wat is het… nu iets van twee maanden? Het begon als een leuke online vriendschap en na enkele dagen zaten we al best vaak tot diep in de avond te kletsen. Uiteindelijk toch maar afspreken, alhoewel ik daar in eerste instantie gewoon echt geen zin in had. Ik hou wel van een beetje anonimiteit. En ja hoor, na de tweede afspraak voelde ik al nattigheid. ‘Jij hebt altijd van die leuke ideeën Lara, waar werk je nu aan?’ Nu achteraf zie ik wat ze aan het doen was. Ze wilde mij niet als bron van inspiratie hebben, ze was mij aan het kopiëren. Eerst met dat artikel over Cindy Church, toen die over mijn lesbische escapade met Aline en nu durft die trut zelfs mijn synopsis te gebruiken voor een nieuwe post. Uit frustratie tik ik opnieuw dat ik haar zal vermoorden als ze het artikel niet offline haalt. Na een minuut zie ik dat ze het bericht leest, er komt geen reactie en een kwartier later staat het artikel nog steeds online.
Even later gaat haar voordeur open en mijn bek valt serieus open van verbazing als ik zie dat ze het hangertje van Manon heeft gekopieerd. Nu moet je echt ophouden. Ze probeert me nog tegen te houden, maar ik duw haar opzij en loop meteen door naar de keuken waar ik de oven hoor piepen. Het moment dat hierop volgt is iets dat ik later zal omschrijven als een scène uit Final Destination. Ze pakt een schaal uit de oven en het lijkt erop dat ze probeert weg te lopen. Ik trek aan haar schouder, hoor een gil, zie de inhoud van de ovenschaal over de grond uitspatten en in een poging om de inhoud te redden valt ze er middenin. Ze krijst, ik hoor het sissende geluid van het vet op haar huid, ik probeer te helpen, ze trekt me naar beneden, ik probeer grip te krijgen op de rand van het kookeiland, maar grijp per ongeluk het koksmes vast en val voorover. Ik wurm mezelf omhoog en strompel opzij. Naast me klinkt gegorgel en vanuit mijn ooghoek pulseert bloed uit haar hals. Het koksmes, shit. In een reflex trek ik het eruit, glij opnieuw uit en land met het mes boven in haar borstkas.
Er zijn nu een paar minuten voorbijgegaan en het pruttelende gepiep uit haar keel was al gestopt toen ik tegen het keukenkastje ging zitten. Ik verdring de gedachte dat ze nu nooit meer een idee van mij zal jatten en terwijl ik krampachtig het bloed van mijn handen probeer te wrijven komt er ineens een idee naar boven. Ik heb altijd al gedroomd over een studie in het buitenland, het is tijd om te vertrekken, vanavond nog.
Leuk om te weten: Het kostte best veel pogingen om het bloed zo realistisch mogelijk op mijn hand te krijgen. Uiteindelijk koos ik voor een combinatie van ketchup en een BBQ-saus, kort verhit in een steelpan, uitgesmeerd en drooggeblazen met een föhn.